Αγία Ελεούσα - Wind-up team

Its construction dates back to the Byzantine period

Something that connects the church with the area is that on its left side, looking at the entrance, we will find the ancient source of the Ilis river.

Ilissos, is one of the two rivers of Athens and passing southeast through the basin of Attica, it ends at the Faliric bay.

Plato called it "ὐδάτιον", because it dried up in the summer.

Ανήμερα του Γενεσίου της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου) εορτάζει κάθε χρόνο το φερώνυμο εξωκλήσι της Παναγίας Ελεούσας στους χολαργιώτικους πρόποδες του Υμηττού.

Το Ναΐδριο της Αγίας Ελεούσας, όπως είναι γνωστό στους περισσότερους, βρίσκεται στην περιοχή Κορακοβούνι, στους πρόποδες του Υμηττού και υπάγεται στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Παπάγου, της οποίας αποτελεί και Ιερό Μετόχιο.

Η κατασκευή του χρονολογείται κατά τη βυζαντινή περίοδο, ενώ τα πρώτα χρόνια αποτελούσε τον πρώτο Κοιμητηριακό Ναό της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου.

Κατι που συνδέει το εκκλησάκι με την περιοχή είναι ότι από την αριστερή του πλευρά κοιτάζοντας την είσοδο θα συναντήσουμε την αρχαία πηγή του Ιλισού.

Οι πηγές του Ιλισού προσδιορίζονται πιθανότατα στην περιοχή της πηγής που υπάρχει στην Αγία Ελεούσα του Δήμου Παπάγου-Χολαργού.

Πιο γνωστές είναι η πηγή της Καλοπούλας, που στην αρχαιότητα ονομαζόταν «Κύλλου Πήρα», και η πηγή της Μονής Καισαριανής, που στα χρόνια της Τουρκοκρατίας πήρε το όνομα «Κοτς Μπασί», το οποίο σημαίνει κεφαλή κριού, από το σχήμα του μαρμάρινου κρουνού της. Τα νερά των πηγών αυτών έχουν χαρακτηριστεί μη πόσιμα.

Από το ύψος της Παναγίας Ελεούσας αρχίζει η κοίτη του Ιλισού και μετά την ΕΥΔΑΠ είναι το πρώτο τσιμενταρισμένο μέρος από την νεότερη διαμόρφωση του.

Ο Ιλισός, ή Ιλισός, Ειλισσός και σε επιγραφές του 5ου αιώνα π.Χ. Ηιλισός, είναι ο ένας από τους δύο ποταμούς της Αθήνας και διερχόμενος νοτιοανατολικά μέσα από το λεκανοπέδιο της Αττικής καταλήγει στον φαληρικό όρμο. Ο Πλάτωνας τον αποκαλούσε «ὑδάτιον», γιατί στέρευε το καλοκαίρι.